گیاه عامل بوی نامطبوع در چاه‌نیمه‌ها، پوتاموژتون لوسنس[۱] است.

عباس نورزائی

خیلی ساده، گیاهان آبزی و کنارآبزی را مردم با نام‌های نی، خول یا توت یا توتک، اشک، تَزگ، پرَتَّک، گاک، خَلمَک و ... در دانش بومیِ نام‌گذاری این نوع گیاهان، می‌شناسند.

در این میان خیلی از این گیاهان در چونگ‌ها یا همان مرداب‌ها رویش دارند. حقیر در سال ۱۳۷۱ برای انجام بررسی علمی به اتفاق آقای مهندس سلطان‌محمد پیری که کارشناس ارشد شیلات و محیط‌زیست هستند، آبزیان چونگ خرگوشی را در حوالی تخت‌عدالت، بررسی کردیم.

دقیقاً یکی از گیاهان مهاجم آبزی که سطحی وسیع از دریاچه را به سیطره‌ی خود اختصاص داده بود، همین گیاهی که به اشتباه، کارشناس آب و فاضلاب، آن را «گاک» می‌خواند، مشاهده نمودیم. گاک در دانش بومی سیستان، یک گیاه آبزی است، اما این گیاه نیست.